Het mooie aan hardlopen op het strand is dat je direct het super-buitengevoel. Dat wil je eigenlijk elke dag beleven! Tips van 2 strandlopers 😉
Dennis is in training voor de Berenloop, dus laat hij je zien waarom hij gaat hardlopen op het strand:
Berenloop
In aanloop naar de Berenloop op Terschelling en Egmond in Januari was het gisteren een mooie dag om een duurloop op het strand te doen. Dat was direct een mooie combi want mijn vrouw en kids konden ook gelijk op het strand vertoeven.
Hardlopen in Egmond
We hadden op tijd de wekker gezet en rond 9uur waren we in Egmond aan Zee. Na de lange trap naar beneden gingen we door het mulle zand naar de kustlijn. Ik heb de hartslagmeter aangedrukt en ik ben gaan lopen. Het was nog heerlijk rustig op het strand en met hier en daar een andere loper of mountainbiker tegemoet komend was de kustlijn goed te volgen.
Hardlopen op het strand!
Zo lopen langs de kust vind ik altijd heerlijk en ondanks dat het alleen maar rechtdoor lopen is verveelt het me nooit. Want wat ik aan het doen ben is altijd de juiste route proberen te vinden. Dat wil zeggen dat ik bij de mullere weg blijf en dat is best een uitdaging. En het uitzicht is schitterend; met de golven en meeuwen is er altijd wel wat te zien.
Hardlopen in Bergen
Voor ik het wist zat ik is Bergen en was al op de 10km. Ik had me voorgenomen voor het eerst weer eens een 20km te lopen en met de 10km al gelopen gelopen te hebben moest ik er nu wel weer 10 terug 😉 Dat is echt een voordeel op het strand: je hebt echt geen kans om te smokkelen.
Hardlopen langs de kustlijn
Op de terugweg had ik de wind beetje tegen, maar aangezien het warmer werd was dit wel lekker. Langzamerhand werd het ook zwaarder. Vooral op de nog stille gedeeltes op het strand werd het lastig. Maar naarmate ik weer dichter bij Bergen kwam werd het drukker.
Kramp bij het hardlopen
Slalommend tussen de catamarans van het Jazz&sail festival ging ik de laatste 3km in, op weg terug naar Egmond. Ik was zo onverstandig geweest om geen drinken mee te nemen dus met de zon erop had ik aardig droge keel en ook mijn kuit begon wat krampgevoel te krijgen.
Zandkastelen ontwijken
Met nog 1,5km te gaan werd het echt druk nu. Langs de kust was het gezellig lopen en onderwijl zandkastelen en kinderen ontwijkend, liep ik verder. De vuurtoren kwam weer in zicht en het laatste stukje moest ik even doorzetten.. Maar ik heb het gered. Na eerst snel wat gedronken te hebben heb ik me even omgekleed en toen lekker op het terras nog wat gegeten en gedronken.
Een aanrader
Al met al was het een heerlijk dagje uit en ik heb heerlijk gelopen op het strand, terwijl de rest van de familie ook van zon, zee en strand genoot. Op het strand vind ik het wel altijd zwaarder dan normaal lopen. Maar dit wordt mijn inziens prima gecompenseerd door het geweldige en altijd veranderende plaatje van de zee! Kortom: een echte aanrader!
Hardloopvakantie met korting op 5 december kopen?
Bij deze shop kun je met vertrouwen jouw Hardloopvakantie bestellen.
Scherpe prijs. Snel in huis.
Tips hardlopen op het strand
(Peter)
Als je gaat hardlopen op het strand vraagt het wel om enige behendigheid en loopervaring. Het mulle zand vraagt namelijk wel om een behendige loper dus daar moet je wel even rekening mee houden. Maar wanneer je kunt rennen langs de waterlijn/ kustlijn loopt het vaak een stuk makkelijker. Het is niet helemaal zoals hardlopen op de verharde weg maar het komt wel in de buurt.
Hardlopen door mul zand
Het is verstandig om een moment te kiezen op de dag als het eb is. Dan is er de meeste ruimte op het strand (zoals je hierboven al las) maar belangrijker is de loop-ondergrond. Als het vloed is zal je namelijk bijna altijd in het mulle zand moeten lopen. Bij eb liggen de stukken strand droog die redelijk hard en vlak zijn. En hardlopen op een vlakke ondergrond is veel prettiger voor je knieën. Je zal niet de eerste zijn die hierdoor een knieblessure oploopt. Vooral als je het niet gewend bent in het zachte zand te gaan hardlopen.
Wat voor schoenen gebruik je om te gaan hardlopen op het strand?
Door het zoute zeewater kunnen je hardloop schoenen behoorlijk snel in kwaliteit achteruit gaan. Dat gebeurt niet na 1 run maar als je er geregeld loopt dan zal het zoute water de zolen sneller aantasten. En dat betekent dat je sneller aan nieuwe schoenen toe bent.
Oude schoenen op het strand
Ik adviseer dan om je oude loopschoenen niet te snel weg te gooien. Misschien kun je ze nog ‘mishandelen’ op het strand en andere onverharde ondergronden. Overigens vermoed ik dat je deze tip niet in de hardloopspeciaalzaak zal krijgen want die willen je natuurlijk een paar fijne nieuwe schoenen verkopen. Ik heb echter de ervaring dat het zachte zand wel zorgt voor wat demping dus dat compenseert weer wat met de verminderde demping van oude schoenen (Ik weet het: dit is erg kort door de bocht maar ik vind het zonde om mijn nieuwe schoenen hier snel stuk te rennen). En er is nog een oplossing om je dure nieuwe schoenen te sparen!
Hardlopen op blote voeten!
Heb je er namelijk wel eens over nagedacht om een flink eind te gaan hardlopen op blote voeten? Nu is barefoot running steeds meer in opkomst en dat zal het nog wel even blijven. En om eerlijk te zijn: ik vind het wel gaaf en als je wilt zou ik het echt eens proberen! Het is lekker en tof om te rennen zonder schoenen aan en het loopt totaal anders. Je kunt zelfs echt door de vloedlijn heen rennen. Probeer het eens een stukje uit zoals bijvoorbeeld een kilometer. Wel even goed oppassen voor schelpen en glas!
Lopen op het strand als het druk is
Het strand is van iedereen en dat zal je weten ook. Op een drukke zondag in Scheveningen moet je behoorlijk slalommen om de strandgangers, honden en kitesurfers. Dennis pareerde zelfs zandkastelen en catamarans. Dat is op zich geen probleem maar als je kan kiezen dan zou ik een rustige plek of dus een vroeg (of laat) moment op de dag kiezen om te gaan hardlopen.
Hardlopen door het mulle zand
Het zou jammer zijn als je telkens uit je ritme bent of door het mulle zand moet rennen als je om wandelaars heen wilt lopen. Aan de andere kant is dat natuurlijk ook weer een goede training.
Wind op het strand
Je zal bij rennen langs de kust altijd meer last hebben van de wind dan in het binnenland. De ene keer loop je heerlijk in het zonnetje met wind mee en de andere keer loop je vechtend tegen de harde wind. Loop je een rondje of op en neer over het strand dan kun je ervoor kiezen om met tegenwind te beginnen. De terugweg is dan relaxed wind mee. Als het stormt is het helemaal gaaf want dan wordt je bijna terug geblazen. Kun je een mooi PR lopen! Ilona liep laatst bij een storm op het strand.
Ben je gek??
Dit is natuurlijk een advies van hardlopers voor hardlopers. En om eerlijk te zijn: ze verklaren me nog wel eens voor gek. Vooral bij zo’n actie om als iedereen ligt te zonnebaden er tussendoor te gaan rennen… En tsja wat moet ik hier tegenin brengen?
—
Tanja’s ervaring op het strand
Dit is de dag: de Zandvoort Circuit Run! Hier heb ik weken voor getraind. Hardlopen over strand en circuit. Als ik opsta en uit het raam kijk, zie ik een helder blauwe lucht. Het wordt heerlijk weer! Iets minder zonnig dan gisteren (toen lag ik nog in bikini op het strand), maar het wordt wel warm.
Hardlopen over strand en circuit
Heel wat anders dan een jaar geleden. Toen was het -1 graad Celcius, met een gevoelstemperatuur van -10. Ik liep vorig jaar voor het eerst de Zandvoort Circuit Run, de 5 kilometer. Dat was een enorme belevenis. Want hoe bijzonder is het, om op een circuit te lopen? Na afloop heb ik in het dorp gegeten met vrienden en we zagen de renners van de 12 kilometer langs komen. ‘Leuk’, zeiden we. ‘Volgend jaar gaan we voor de 12!’ Zo gezegd, zo gedaan, dus vandaag loop ik 12 kilometer. Samen met Sylvia.
Uit eten
We hebben een perfecte voorbereiding. Vrijdagmiddag zijn we al naar Zandvoort vertrokken. We hebben een huisje gehuurd bij Center Parcs. We plakken er gezellig een heel weekend aan vast, met man en kinderen. Dat het zulk lekker weer zou worden, wisten we niet toen we ons huisje boekten. Maar het maakt het weekend wel extra leuk. De zaterdag vermaken we ons in Zandvoort, op het strand en op het circuit. We gaan uitgebreid uit eten en hebben vervolgens de hele avond nodig om uit te buiken.
Rustige voorbereiding
Vandaag doen we het rustig aan. Een gezellig ontbijt in het huisje, lekker lezen op het terras en vooral niet te veel activiteit. Tot het tijd is om richting circuit te gaan. We trekken onze sportieve kleding aan (korte broek en t-shirt, want het is warm) en spreken met de mannen af waar zij zullen staan om ons aan te moedigen. En dan is het echt tijd. We begeven ons naar onze startvakken en zijn er helemaal klaar voor!
Startschot
Het startschot klinkt en ik ga op weg. Sylvia vertrekt vanuit een ander startvak en moet nog even wachten. Honderden benen zetten zich in beweging. Zelfs bij die eerste meters wordt er al gezucht en gesteund, alsof we er al kilometers op hebben zitten.
Losse veter
Als ik de eerste bocht door ben, kijk ik naar mijn voeten. ‘Gelukkig’, denk ik, ‘hier ben ik goed doorheen gekomen.’ Vorig jaar moest ik in de eerste bocht al een tussenstop maken, omdat mijn veter los ging. Balen was dat… Dit jaar gaat het goed. Niet allen heb ik de (dubbele) strik vlak voor vertrek nog eens gecontroleerd; ik heb de uiteinden van de veters voor de zekerheid ook nog eens helemaal door de veter heen gevlochten. Dat gaat niet zomaar los…
De eerste kilometer
Nog voordat mijn klokje piept ten teken dat de eerste kilometer erop zit, zie ik de eerste deelnemers al overgaan in wandelpas. ‘Nu al’, denk ik. ‘Hadden die mensen zich niet beter voor de 5 kilometer kunnen inschrijven?’ Maar ach, wie ben ik om daar over te oordelen? Ik ren door en het gaat lekker. Ik hoop dat ik mijn afstand kan afleggen binnen een uur en een kwartier, maar ik ben er niet zo zeker van of dat wel gaat lukken. Dat strand, daar zie ik toch wel tegenop.
Een beetje gas terug
De eerste twee kilometers gaan heel lekker. En ook heel snel: 5.22 minuut per kilometer. Ik neem wat gas terug, want ik vrees dat ik dit tempo niet tot het einde zal volhouden. Schuin achter mij loopt een man die het zo te horen erg moeilijk heeft. Hij zucht en steunt, alsof hij aan het bevallen is. Ik probeer er niet naar te luisteren, maar het gepuf blijft mijn oren binnen dringen. Ik versnel even om aan het geluid te ontsnappen.
Wedstrijdlopers
Op het moment dat ik over het laatste rechte stuk van het circuit loop, zie ik een man achter een hek vandaan komen. Hij loopt erg snel. ‘Zou hij achter dat hek een sanitaire stop gemaakt hebben”, vraag ik mij even af, maar dan komt er nog een man vanachter dat hek tevoorschijn. Het blijken de wedstrijdlopers te zijn, die al op de finish afstevenen. Zij hebben het er al op zitten, terwijl ik net goed en wel begonnen ben… “Dat is snel”, hoor ik een vrouw naast mij zeggen. “Ja, maar die wedstrijdlopers zijn ook eerder begonnen”, reageert een andere loper. Dat klopt. Ze zijn ongeveer een kwartier eerder gestart dan wij. Dat betekent dat die lopers iets meer dan een half uur onderweg zijn geweest! Nog geen veertig minuten! Ik zal blij zijn als ik dan net over de helft ben!
Het circuit
Her en der op het circuit zie ik nog rubberen flarden liggen. Gisteren is er nog flink rond gereden in snelle wagens. Dat is wel te zien. Maar last van die ‘marbles’ heb ik gelukkig niet. Ik verlaat het circuit en rem af bij de tafels met water. Het is warm, een beetje drinken is geen overbodige luxe. Waar ik normaal gesproken slechts één slok water doorslik en met de volgende slok alleen even mijn mond spoel, drink ik nu de helft van het bekertje leeg (heel rustig). De rest van het water gebruik ik om mijn gezicht op te frissen en mijn mond nog wat te spoelen.
Zwaar lopen in het mulle zand
Dan komt het strand in zicht. Slik. Nu gaat het gebeuren. Ik ben heel benieuwd hoe ik dit zal doen… De strandopgang is van betonnen platen, vol gewaaid met zacht, droog zand. Glad, denk ik en ik minder wat vaart, want het gaat hier naar beneden en ik heb geen zin om uit te glijden. Ik word ingehaald door een paar waaghalzen die geen last hebben van de gladheid (of er niet over nadenken). Dan bereik ik het einde van de betonnen plaat. Ik loop in het mulle zand. Dat is zwaar! Mijn snelheid zakt nog wat en al zwoegend kijk ik om me heen. Hier ergens moet ik Robert toch zien… Dan duikt er een donkerroze shirt op. Robert, mooi vooraan, en naast hem Sascha en Sascha’s dochters (mijn dochters hadden nog huiswerk te maken en bleven in het vakantiehuisje achter).
Op de foto
Robert heeft mij nog niet gezien, dus ik gooi mijn armen de lucht in en zwaai overdreven. Dat helpt. Ik word gespot en Robert heeft zijn fotocamera in de aanslag. Ik tover een grote grijns op mijn gezicht, want ik wil er wel een beetje leuk op komen. Dat ik een bietenkop heb, weet ik, maar ik hoef er niet uitgeput uit te zien, vind ik. Bovendien heb ik het mulle zand inmiddels verlaten. Ik loop nu op het harde, natte strand en dat gaat een stuk beter! Nadat ik Robert gepasseerd ben, schroef ik mijn snelheid weer wat op. Twaalf kilometer hardlopen over strand en circuit, tot nu toe gaat het erg goed en stiekem denk ik dat ik het wel moet redden binnen vijf kwartier…
Erg vriendelijk
Een man achter mij laat een dikke boer. “Gezondheid”, roept een hardloper die hem net passeert. Ik moet lachen. Gezondheid, als reactie op een boer? Het klinkt in ieder geval wel vriendelijk. Dan hoor ik een enorme rochel ergens voor mij. Nu zal er een dikke klodder spuug langs vliegen, denk ik en ik houd er rekening mee dat ik die fluim moet ontwijken. Gelukkig kijkt de man eerst om zich heen voordat hij spuugt…
Orde in de chaos
Het einde van het strand is in zicht. De stoet lopers buigt wat af naar links en ik volg. Een groepje kinderen staat netjes op een rijtje en houdt de handen uitgestoken richting lopers. Ik steek mijn hand uit en de ene high five volgt de andere op. De kinderen glunderen en roepen mijn naam. Ik glunder mee, dit is mooi! Dan wordt het écht zwaar. Het harde zand heeft weer plaats gemaakt voor mul zand en nu ploeter ik door dat mulle zand omhoog. “Langzame lopers rechts, snelle lopers links”, hoor ik roepen. Een vrijwilliger probeert orde in de chaos te scheppen. En dat lukt. De langzame lopers vechten zich een weg naar rechts door het zware zand.
Nog even doorploeteren
Ook ik ploeter aan de rechterkant door. Mijn tempo is er helemaal uit; het gaat nog maar net sneller dan wandelen… Als ik de laatste strandtent gepasseerd ben, zie ik een tafel waar mensen water schenken. Dat kan ik wel gebruiken, dus ik sluit aan. Dit is een particulier initiatief, zie ik. Er worden geen wegwerpbekertjes gebruikt en het is de bedoeling dat je het bekertje na het drinken weer terug geeft. Ik sta te wachten tot mijn bekertje gevuld is en slik dankbaar het koude vocht door. Ik verlies nu wel tijd, maar dat maakt me niets uit. Beter wat tijd verliezen dan niet finishen…
Rare mensen
Het zwaarste stuk is nu geweest. Langzaam hervind ik mijn adem weer en ik loop door over de straat. Ik krijg mijn ritme weer te pakken en voel de moed weer terug komen. Wat is het toch een heerlijk weer! Vlak voor mijn neus steekt plotseling een vrouw met kinderwagen het parcours over. Ik schrik, maar loop er ruim omheen. Een andere loper kan haar nog maar net ontwijken. Hij reageert boos op de vrouw, evenals een baanofficial. “Ja, ik moet echt naar huis”, reageert de vrouw. Wat heb je er toch een rare mensen tussen zitten, denk ik. Neem dan een omweg naar huis, maar breng niet jezelf, je kind en de lopers in gevaar…
Wat een sfeertje
Rond het 8-kilometerpunt is weer een drinkpost ingericht. Dit keer neem ik geen water, maar AA-drink. Ik denk dat het wel goed voor me zal zijn om wat extra energie te krijgen. Maar na twee slokken heb ik er eigenlijk al spijt van. Gewoon water vind ik toch lekkerder tijdens het lopen… Als ik in de buurt van het dorp kom, hoor ik weer live muziek. Wat een sfeertje hangt er toch rond dit parcours! Dat is echt genieten. In de winkelstraat staat een lange rij spinningfietsen opgesteld. Er wordt hard gefietst, maar de sporters komen geen meter vooruit. Doe mij dan maar hardlopen. Ik zie ten minste waar ik heen ga en waar ik vandaan kom…
Juichend de finish over
Langzaam komt het einde in zicht. Ik probeer mijn snelheid weer wat omhoog te brengen. “Ruik je de stal al?”, vraagt iemand naast mij. Momenteel ruik ik weinig, daar heb ik geen tijd voor. Maar ik hoor de geluidsinstallatie van het circuit, ik hoor het publiek klappen, ik hoor aanmoedigende woorden. En dat geeft me vleugels. Breed lachend leg ik de laatste kilometers af. En nu weet ik het zeker: ik finish ruim binnen de vijf kwartier. Wat ben ik blij. Ik steek mijn handen in de lucht en passeer juichend de finish. Wat ben ik trots op mezelf! Ik had niet verwacht dat ik zó snel zou zijn: 1.10.45!
Medailles
Ik loop door en neem een flesje drinken in ontvangst. Dat kan ik goed gebruiken! Als ik nog wat verder doorloop, krijg ik een medaille om mijn nek gehangen. Die heb ik wel verdiend! Ik zoek een plekje aan de kant en probeer op adem te komen. Nu is het wachten. Sylvia zal denk ik een kwartier na mij finishen. Zij is twintig minuten later gestart, maar ze is wel een stukje sneller dan ik. En inderdaad, een kwartier nadat ik mijn medaille omgehangen gekregen heb, zie ik Sylvia verschijnen. Ook zij heeft haar dik verdiende medaille om. We vallen elkaar om de nek en feliciteren elkaar met deze prestatie.
Vakantie
Een sportvakantie is zowel leuk als gezond. Dat is toch de ideale combinatie voor je vakantieplannen!
Vind de beste deal
Wil je direct de mooie Hardloopvakantie aanbiedingen zien en geen deal missen? Bekijk hier snel en simpel alle actuele sales op een rij ► Dat scheelt je tijd en dan wordt het Hardloopvakantie pakketje lekker makkelijk bezorgd!Betrouwbaar kopen
Bij het online kopen is betrouwbaarheid, snelheid en uiteraard de beste prijs belangrijk. Vergelijk de prijzen van onze favoriete shops die snel, gratis leveren en ze echt op voorraad hebben:
We gaan samen hardlopen door de duinen in Heemskerk is van de medeorganisator van onze vorige Duinenloop van meer dan een jaar geleden en dat is Henk!
Motto: Vrijheid, blijheid en HRDLPN tenue is natuurlijk cool 😉
1 tip: neem zwemkleding mee (geen grapje!)
Check ook het verslag van de vorige loop in Heemskerk, toen gingen we ook samen hardlopen en hier zie je alle HRDLPN runs als je nu niet kunt!
Henk vertelt:
Inlopen
Samen zijn we gaan inlopen de eerste kilometer totdat we een mooie warming-up plek hadden. Daar zijn we gaan rekken en strekken en toen we lekker warm waren vertrokken. De kaartjesautomaat voor het natuurpark werkte niet goed dus die konden we niet kopen en gingen dus zwart-lopen 😉
We begonnen met een flinke klim om het natuurgebied te overzien:
Hardloopvakantie met korting op 5 december kopen?
Bij deze shop kun je met vertrouwen jouw Hardloopvakantie bestellen.
Scherpe prijs. Snel in huis.
Hardlopen door duinen en over het strand
Henk had een hele mooie route uitgezocht die eerst door de duinen ging tegen de wind in en daarna over het strand verliep. Het laatste stuk was weer door de duinen, langs de (toch wel grote) hooglanders en terug naar de Patatoloog na het samen hardlopen. Het blijft mooi om met zo’n groep te gaan hardlopen die elkaar tot voor kort helemaal niet kende!
Samen hardlopen
Als je samen gaat hardlopen dan is het heel toevallig als je allemaal even hard en lang kan lopen. Vaak is de ene wat sneller dan de andere. Hoe wij dat nu opgelost hebben is door af en toe te wachten en dan weer verder te rennen. Een handige oplossing als het weer nog een beetje behaaglijk is (we hadden zon! en 15 graden). In de winter en in koudere perioden is dat lastiger omdat je dan te hard afkoelt. Tijdens het hardlopen kom je ook nog eens wat dieren tegen…
Hoe meer hoe langzamer
Net als bij andere dingen die je met meer mensen doet wordt je als groep vaak wat trager. Waar je normaal 11 kilometer in 1 uur kunt hardlopen zal het bij een grotere groep vaak wat langer duren. Niet erg, maar wel iets om rekening mee te houden. André en Myrna vroegen hoe lang we weg zouden zijn. Toen werd er al snel 1 uur geroepen waarna ik nog 1,5 uur noemde. Uiteindelijk werd het 2 uur.
Maar we hadden dan ook:
-Verder gelopen
-De toren beklommen met mooi uitzicht (Flegon zijn marathon startplaats bekeken een eindje verderop)
-Wat foto’s gemaakt
-het toilet gezocht, niet gevonden maar toch bezocht 😉
Dus met meer mensen is gewoon alles wat langzamer maar zeker ook hoe meer hoe gezelliger, en dat was het!
Foto-verslag:
Vakantie
Een sportvakantie is zowel leuk als gezond. Dat is toch de ideale combinatie voor je vakantieplannen!
Vind de beste deal
Wil je direct de mooie Hardloopvakantie aanbiedingen zien en geen deal missen? Bekijk hier snel en simpel alle actuele sales op een rij ► Dat scheelt je tijd en dan wordt het Hardloopvakantie pakketje lekker makkelijk bezorgd!Betrouwbaar kopen
Bij het online kopen is betrouwbaarheid, snelheid en uiteraard de beste prijs belangrijk. Vergelijk de prijzen van onze favoriete shops die snel, gratis leveren en ze echt op voorraad hebben:Misschien ben je ook geïnteresseerd in:
