Ja het was zover: ik volbracht mijn eerste Ironman en dat was gaaf en zwaar!
Hoe mijn eerste Ironman was
Zwaar natuurlijk. Maar ook gaaf. Dit zijn wat impressiefoto’s alvast 🙂
Mijn eerste Ironman ervaring
Deze ervaring is uniek, het ‘wereldje’ is supercool en dit zijn levenslange herinneringen die je zonder een beetje risico waarschijnlijk nooit zult opdoen. Zelfs als je na het zwemmen denkt: pffff, dit was al een serieuze inspanning en ik moet nu nog 180 kilometer fietsen en een marathon lopen.
Ook de prachtige locaties (zoals in dit geval Hamburg) zijn een mooie bonus en de hele stad staat dan een heel weekend in het teken van de Ironman! Er is een grote expo die drie dagen open is, met veel gave sportstands, presentaties, fietsmechaniekers, sportvoedingsbedrijven en nog veel meer. De stad is vaak ook net even wat mooier gemaakt voor het publiek.
Mijn Ironman Ervaring in Hamburg
Bij mijn Ironman deden zo’n 3000 deelnemers mee. Best veel voor zo’n evenement. Mijn doel voor deze eerste Ironman in Hamburg was simpelweg om te finishen en te genieten. En dat is zeker gelukt! De meeste ‘first-timers’ zijn blij als ze tussen de 11 en 14 uur finishen, en dat was ik dus ook! Het is echt een enorme afstand en de Ironman heeft zoveel regels, penaltyboxen, cut-off tijden (bijvoorbeeld maximaal 2:20:00 uur zwemmen), voorwaarden, diskwalificatieredenen en nog veel meer. Wist je dat niemand je onderweg mag helpen? Je bent volledig self-supporting en dat maakt het ook wel weer episch op zo’n dag. Tijdens de briefing regende het nog steeds enorm, maar *the show must go on* werd meteen duidelijk met een organisatie zo secuur en groot als Ironman. We luisterden 45 minuten in de regen naar de presentatie, ook wel bijzonder om eens mee te maken 🙂
De dag ervoor ging ik proefzwemmen en fietsen om alles nog eens te testen en het water te voelen. Veel mensen doen dat niet omdat ze hun wetsuit niet nat willen maken. Echt waar, vraag je je af? Jazeker, want Ironmanner’s of niet: om 5 uur in de ochtend in een nog nat wetsuit aan de start verschijnen willen ze niet 🙂 Ik fietste naar de locatie om te gaan proefzwemmen en kon zo mooi mijn fiets en outfit proberen.
De start van de race was tussen 6.30 en 7.30 uur, en ik besloot rond 7 uur te gaan. Even controleren of mijn tijdrijder er nog stond (een snelle fiets voor wielrennen als mooie sport naast fietsen) en toen naar de start. We gingen twee aan twee het water in, en ik was zo’n beetje de enige die schoolslag zwom. Ik werd vaak ingehaald en er waren behoorlijk wat aanrakingen in het water, vooral omdat borstcrawlers vaak niet in de juiste richting zwemmen. Het was grappig om te zien dat de mensen die voor de veiligheid in kano’s, op suppen en in boten vooral bezig waren met het vermijden van het uitdelen van penalties. Want afsnijden betekent diskwalificatie. Ironman is heel streng en ze hebben enorm veel regels.
Het zwemmen ging geweldig, veel sneller dan ik had verwacht. Het voordeel van één stroom zwemmers is gigantisch groot, vond ik. Onder de donkere bruggen (drie stuks) was het wel wat eng, want het water was al zo zwart en vies. Ik kreeg vier keer water binnen en moest even hoesten na het uitspugen. Nou ja, onervarenheid zullen we maar zeggen. Meedoen aan de Ironman was heel bijzonder en hier lees je alles over de Ironman ervaring die ik had.
Zie hier de tijd en gemaakte kilometers op Strava::
Zwem onderdeel (hij neemt onder water minder nauwkeurig op, waardoor je een vreemde streep van mijn sporthorloge ziet
