De Marathon van New York is volgens velen de mooiste marathon der wereld. Als je bent ingeloot mag je om vijf uur je bed uit om vele uren later te starten aan de meest indrukwekkende loop tussen wolkenkrabbers van The Big Apple. Piet, Suzanne, Suzanne, Daniëlle, Regien, Flegon en Peter liepen de 42,2 km en hier zie je hun voorbereiding tot en met … de Marathon New York!
Marathon herinnering met korting op 30 mei kopen?
Bij deze shop kun je met vertrouwen jouw Marathon herinnering bestellen.
Scherpe prijs. Snel in huis.
Marathon lopen in New York
In dit bericht zie je alles over de New York marathon, van de leuke dingen tot de ehh….minder leuke dingen.. De praktijk van de marathon lopen in New York is echt heel gaaf maar toch ook wel wat zwaar. Anders dan in Rotterdam ben je waarschijnlijk een lang weekend incl jetlag op pad om de stad te bekijken en daarna ook nog ‘even’ de marathon van New York te lopen. Heel vroeg opstaan (5 uur), een paar uur wachten voor de start in een heel internationaal gezelschap en dan begint het…
Wat nodig voor een marathon
Laten we praktisch beginnen. Welke spullen moet je hebben of aanschaffen om een goede marathonvoorbereiding te starten?
Onze Conclusie
Adrenaline
De start nadert….je checkt nog een keer of je startnummer goed vast zit, of je horloge klaar staat…je doet je laatste overjasje uit en neemt een gelletje en een slok drinken om lekker te beginnen…door de speakers knettert de kraker ‘New York, New York’…langzaam krijg je kippenvel als de menigte gaat joelen als ze tussen de bussen en vele publiek over de startlijn lopen…je gaat zelf de startlijn over en de ‘goosebumps’ vieren hoogtij…je loopt direct de brug op met uitzicht op de skyline van New York…WOW…
Iedereen wordt gek en je hartslag stijgt tot waarden die je eigenlijk pas over een uur of 2 wenst te zien…Maar je lijkt ook te vliegen en die marathon wordt een peuleschilletje hier in New York….
De eerste Yankees schreeuwen je naam…die staat nl groot op je shirt en we zijn in de States dus gooi die gene maar van je af…dit is de marathon der marathons…hier gebeurt het en deze MOET je gelopen hebben…je benen voelen super en de eerste bassdrum van de vele muziekbands klinken al op…en verderop staat een waar gospelkoor voor een kerk uit volle borst te zingen…dit is gaaf, dit is zo gaaf.
Gek
Dit is de New York marathon en velen dromen ervan maar een paar HRDLPR’s zijn zo gek om flink in de buidel te tasten en de trip te wagen. En jij twijfelt wellicht ook? Je hebt helemaal gelijk dat je hieraan denkt. Mijn mooiste marathon is denk ik toch wel New York (al vond ik de kustmarathon ook super) en al ik jou 1 advies mag geven: sparen en gewoon inschrijven. Je hebt waarschijnlijk nu de conditie om al (bijna) een halve marathon te lopen en kunt best doortrainen tot die marathon. Wellicht heb je al meer marathons gelopen en wil je nu de-marathon-der-marathons lopen. Groot gelijk, ik zeg: gaan!
Ontdek hieronder de video over Trying to Walk After the 2014 New York City Marathon | The New York Times. Hieronder zie je de ervaring van Piet, Flegon, Suzanne en mijzelf. En 1 ding is zeker, na afloop ben je behoorlijk moe, kapot wellicht maar dat gevoel is snel over als je daarna de overwinning gaat vieren met vrienden in the city that never sleeps! Het is overigens wel leuk om vast te kijken hoe de meeste mensen over de finish komen van deze grote marathon:
We beginnen met de ervaring van Piet omdat hij al meerdere keren deze marathon liep:
Long and Windy Roads
Wat overweldigend veel berichten hebben jullie gestuurd via de social media en mail, het ontroert me en maakt me blij! De geweldige betrokkenheid, niet alleen bij mijn persoonlijke doelstellingen voor KiKa! Geweldig, het naast mij staan en bijstaan in de strijd voor een hogere overlevingskans voor kinderen met kanker. Nu alvast kan ik jullie melden dat ik hoop volgend jaar nog één keer naar New York te gaan voor KiKa om daarmee het mooie bedrag van meer dan 50.000 euro binnen te hebben gehaald sedert mijn start hiervoor in 2011.
KiKa
Heel hartelijk dank voor alle goede wensen en reacties! Nu eerst, nadat ik vanmorgen weer landde op Schiphol en nadat ik vanmiddag heb geslapen ben ik in staat ‘mijn verhaal’ over dit grootse evenement te vertellen. Nog maar net geleden, op donderdag namiddag vlogen we met een gezellige groep van 90 KiKa runners vanaf Schiphol naar New York. Allemaal runners met een bijzondere inzet voor KiKa en ieder met een reden om juist voor KiKa de marathon in New York te gaan lopen. Een jaar lang sponsoren werven én trainen, om deze bijzondere run te gaan voltooien in de Big Apple.
Gezellig
Na een kort nachtje hebben we vrijdags onze startnummers opgehaald en ontmoetten we runners van ‘all over the world’ op de Expo. In Central Park verkenden we alvast een deel van het slot van de route en finish, waardoor we ons alvast konden focussen. De weersomstandigheden waren vrijdag prettig: droog en niet te koud. Het overige deel van de dag was vrij te besteden en zelf kozen we met een kleinere groep mensen ervoor om in het centrum van Manhattan wat rond te lopen en te genieten van alles wat we zagen. Na een gezellig etentje bij Tony’s Di Napoli op 3rd Ave, vaste prik op de vrijdag voor Mday in New York voor mij, pakten we weer de Metro en Path naar ons hotel in New Jersey; we hebben aan de overzijde van de Hudson een adembenemend uitzicht op de skyline van New York!
Relaxen
Zaterdag, de dag voor Marathon Day, hebben we benut om ons op te laden en rust te nemen. Het was regenachtig en na het ontbijt bij Cosi hebben we wat geshopt in de Mall naast ons Westin Jersey Hotel en in de supermarkt verderop nog de laatste boodschapjes gehaald voor de zondag. Rond 14 uur onze eerste pastamaaltijd die dag genuttigd en dat zaterdagavond nog eens herhaald met een grotere groep. Eerder in de namiddag nog even een kort loopje gedaan langs de Hudson: even proeven van de dalende temperatuur en snoeiharde wind. Tussendoor vooral relaxen en omdat ik voor het vierde achtereenvolgende jaar rond deze periode in New York ben hoef ik ook niet zo nodig alles te willen zien wat deze geweldige stad te bieden heeft aan moois en kan ik volop focussen en relaxen en dat is ook belangrijk. Immers zondags moet je wel fris en niet moe aan de start verschijnen. Na nog wat plaatjes te hebben geschoten weer terug naar het hotel om alles klaar te leggen voor De Dag! Niet alleen de loopkleding op volgorde van aantrekken de volgende dag ( we noemen dit: the invisable man) maar óók de extra kleding om ons te beschermen tegen de heersende weersomstandigheden én de kleding welke we na de finish aantrekken!!
Wintertijd
In de nacht vóór de Marathon in New York gaat de wintertijd in en dat is best wel lekker hoor. Met mijn roommate zetten we onze wekkers op 04:15 uur in de ochtend. Na een korte opfrissing de persoonlijk beproefde voorbereiding: sinaasappel, koffie, geroosterd witbrood zonder boter, met wat honing….intussen aantrekken van loopkleding en extra warme kleding. Want: de voorspelde weersomstandigheden wezen wel op droog weer, maar ook op storm en koude! Om 05:45 uur vertrokken we met de KiKa runners naar Staten Island waar alle meer dan 51.000 deelnemers vóór 07:00 uur al moeten arriveren in het startgebied. Zo vroeg, omdat daarna de wegen daar naar toe worden afgesloten! Na een uitgebreide tassencheck en fouillering door de strenge beveiliging ging iedere runner naar zijn geplande startomgeving. Er wordt om de 25 minuten gestart met tussenpozen van 25 minuten om logistieke redenen. Mijn start in de eerste Wave was om 09:40 local time. Tot die tijd vleiden we ons neer en met de ruggen tegen elkaar, persoonlijk in warme extra kleding met een KLM-dekentje op het gras, een regen cape over me heen, muts diep over het hoofd en isolerende hoeslaag over de loopschoenen, hielden mederunner Nathalia en ik ons warm. Het wás toch koud en de wind gierde over het startgebied: wat was ik blij dat het droog was! Er zijn heel wat runners verkleumd, sommigen waren wat dat betreft onvoldoende voorbereid.
Kleding deponeren
Nadat we dan uiteindelijk in de definitieve startrij stonden voor onze start kon ik langzamerhand beginnen met afpellen van extra kleding, die gedeponeerd kan worden in speciale kledingbakken: je bent je kleding kwijt voor het goede doel, namelijk de daklozen en arme bevolking. Met uiteindelijk nog een plasticje over mijn loopshirt heb ik deze dag gekozen voor een thermohemd, shirt, arm-sleeves, handschoenen, muts en korte broek. Een keuze die achteraf goed is gebleken gelukkig.
Gezond lopen
Na mijn start mochten we de eerste zware klus klaren: de steil oplopende Verrazano Narrow Bridge, waarbij ik herinneringen kreeg aan de gevoelsmatig orkaankrachtige wind tijdens mijn 2OceanMarathon56 km in Kaapstad, Zuid Afrika, april vorig jaar: wát een wind en wát koud. Na deze eerste meters in open gebied met een fenomenaal uitzicht op het Vrijheidsbeeld en Manhattan Down Town en rondcirkelende helicopters boven ons, kwamen we beneden in bebouwd gebied en kon de plastic bescherming worden verwijderd. Gaandeweg na 10 km kon de muts ook af, terwijl de handschoenen nu en dan uitgingen. Er kwam een zonnetje bij, maar de temperaturen bleven bij harde wind, die we 80 % tegen hadden in deze zware Marathon, beperkt tot 4-8 graden….gevoelsmatig natuurlijk lager! Langs de route was er veel verzorging: om de 2 ½ km water, sportdrank, bananen etc.; zelf neem ik altijd gelletjes mee en drink regelmatig voldoende water en dat betekent wel 3-4 liter tijdens de Marathon! Nu is New York doorgaans niet een Marathon om je PR even te gaan stellen.
Hardloopschema
Aanvankelijk kon ik een beoogd tempo (keep the horses in the barn) volhouden van 26 minuten per 5 km, maar na de Queens Borough Bridge, moest ik dat schema loslaten. No problem, want genieten stond mede voorop en de wind dwong mij daar ook toe. Je moet je dag hebben, maar zelf hecht ik ook altijd aan gezond finishen: liep ik eerder in New York in 2011, 03:43:50 en in 2013, 03:46:24, nu liet ik een tijd vastleggen van 03:54:27, waarmee ik nog altijd 40.000 runners achter mij liet en ook deze Marathon editie binnen de 4 uren gezond kon volbrengen!
Geld ophalen voor KiKa
En genoten héb ik. Miljoenen uitzinnig supporterende mensen aan de kant met diverse topmuziekgroepen langs de route. Het is een waar feest om dit mee te mogen maken: ik voel me zeer bevoorrecht. Tijdens de run schoot ik emotioneel op km 30 even vol bij de gedachte aan de mensen die hun kinderen helaas hebben verloren aan kanker en degenen wiens kinderen daaraan lijden. Het is werkelijk een film waarin je participeert: én je best doen om geld te werven voor meer onderzoek en betere behandelmogelijkheden naar en bij Kinder Kanker én de Marathon lopen ( waarvoor ik zelf altijd volop meer dan drie maanden specifiek train) én runners werven die óók hun bijdrage leveren en willen en zúllen gaan leveren in de toekomst om voor KiKa de Marathon te gaan lopen. In 2015 zal het Prinses Maxima Centrum voor Kinder Oncologie gerealiseerd worden in Utrecht. Tot heden hebben wij als KiKa runners al meer dan 4.2 miljoen euro binnen mogen halen: dit jaar, zo is na de Marathon in New York bekend geworden, is een bedrag genoteerd van 718.984 euro en er komt nog steeds geld binnen. Gemiddeld hebben de runners trouwens tot heden het hoogste bedrag ooit geworven.
Vals plat
Jullie merken, ik was nog niet bij de finish, maar wat waren de laatste kilometers zwaar met die wind, koude, vals plat op weg naar Central Park: dáár tenslotte te finishen geeft een ultiem gevoel: het emotioneert en daar spelen zich voor ieder persoonlijk intense belevingsmomenten af. Het is moeilijk dat precies te verwoorden, maar er komt opeens gewoon heel veel voorbij. Ik ben blij weer gezond en wel te zijn gefinisht. Na de finish volgde de medaille ontvangst met vastlegging op beeld, ontvangst van een recovery-bag, een plastic cape en vervolgens een voor mij lange wandeling naar de 66e street en vervolgens verderop naar de bus, die klaarstond met onze droge door ons aangeleverde kleding. Vandaar weer naar het hotel (de bussen pendelden en dat liep met alle KiKarunners nog uren door). In Jersey City snel weer een pasta gescoord voor goed spierherstel en ’s avonds bijzondere Fun After the Run Party van KiKa. Vervolgens zijn we nog naar een rooftopparty geweest in Manhattan, waar we overige runners uit Nederland troffen met supporters. En daarna, na een kort nachtje, nog weer even naar Time Square om rond 14 uur weer per bus naar JFK Airport te gaan op weg naar Schiphol.
Bedankt
Ik ben met een geweldige ploeg mensen op stap geweest: stap voor stap voor KiKa. Iedereen, reisbegeleiding ATP, KiKateam, mederunners, trainers, sponsoren, supporters, FB-, Twitter-, E-mail en WAP-volgers én degenen die hierbij nog niet genoemd zijn: hartelijk dank. Het was weer een ongelooflijk mooi event en ik heb genoten van al die warmte en warme, gezellige mensen om mij heen. Het gevoel van waar we het allemaal voor doen voert veelal de boventoon en dat voelt gewoon goed. Dit is mijn verhaal, het kan nooit compleet genoeg zijn, maar weet, dat er nog wel een vervolg komt.
De belevenissen van een late starter.
Marathon New York
Daar sta je dan, vliegtickets gekocht, conditie voor het fietsen op peil, hoppa… Vakantie Kos en lekker fietsen, zwemmen en rusten. Koffers pakken en zwemspullen tegenkomen, zou het nog passen…? “Je buik ziet er mooi strak uit’ aldus Myrna, mijn meisje, steekt wel wat uit. Tjonge, zou de zwembroek nog passen? Echt wel, alleen geen gezicht, zo ga ik niet op het strand zitten. Twaalf kilo erbij, jeetje, wat een naar bijeffect… stoppen met roken… een kilo per maand.
Allez, we zijn toch maar gegaan en daar zat ik dan op het balkon, uitzicht op de haven en er liep heel wat vrouwelijk schoon… Maar ook, elke morgen, een man van in de 70 die hardlopend voorbij kwam. Allemensen wat een lichaam. Jaloers? Echt wel. Strak en slank zoals ik vroeger was. Heel stiekem rijpte er een plan in mijn hoofd. ”Meisje, weet je wat, als ik thuis kom, ga ik ook lopen en wel hard.” “Moet je doen, zou goed voor je zijn. Met dat fietsen van je val je niks af.”
Handbal schoenen
23 Augustus kwamen we thuis en 24 augustus gestart met lopen. Oude schoenen uit de kast waar ik nog handbal mee heb gespeeld, dus dik 20 jaar oud, moet kunnen. Schema van internet (1 minuutje lopen en 1 minuutje wandelen), nou, dat stelde niet veel voor. Binnen twee weken liep ik al een rondje van 5 km. Kocht een paar echte stappers voor het hardlopen en ontdekte na een maand of drie dat het niet een hele handige koop was, blauwe teennagels. Zocht op internet en vond daar dat je wat maten groter moest kopen, je voeten worden wat langer met lopen. Ach, ik hoorde er nu bij, echte hardlopers hebben blauwe teennagels.
Hardlopen
Op een zondag liepen Myrna en ik een blauwe paaltjesroute in het Wekeromse Zand. Een route van 7 km met veel mul stuifzand (daar is het Wekeromse Zand bekend om). Prachtige route. “Weet je liefste, hier ga ik van de week hardlopen, lekker zwaar, goed voor me.”
“Jij bent gek.”, aldus mijn wederhelft. Tja, wat zal ik zeggen? Een beetje wel. Tenminste, de omgeving zegt dat nog wel eens tegen mij dus dan ga je dat geloven. Ik ben daar gaan lopen en elke keer wat uitgebreider. Een paadje links, een heuveltje rechts, een route buitenom. Al met al liep ik daar met een maand of twee een kilometertje of 15 weg. Niet heel snel, maar wel gestaag.
1 kilometer
In oktober wandelden wij de Kootwijkerzandroute van 18 km. Jullie raden het vast wel, die wilde ik ook gaan hardlopen. Het was zondag dat ik dit aangaf en vrijdag zou ik dat gaan doen. De grote dag brak aan en daar ging ik, 18 km. Het werden er 19, de aanduiding op de borden klopte niet. Één kilometer meer dan aangegeven. Ach, wat zou het? Misschien loop ik nog wel eens een marathon. Dat verzon ik allemaal, zag het publiek al juichen, jongensdromen kwamen bovendrijven. Net als met fietsen Jan Jansen willen zijn of met schaatsen Kees Verkerk.
Keuren
Kom ik thuis, wat denk je, zegt mijn meisje: “Nog even en je loopt een marathon.” “Nou, dat is ook toevallig, zat ik net te bedenken. Zou dan het liefste New York doen. We hebben er tenslotte vrienden wonen.” “Ik vind het best, maar je moet je wel laten keuren. Je bent de jongste niet meer en je bent gaan lopen als een jonge vent. Straks val je onderweg nog om en dan zeg je ‘Had ik er maar even naar laten kijken.’, of ik zeg dat ‘Had hij er maar naar laten kijken, nu is hij uitgelopen.’”
Papendal
De verzekering gebeld en gevraagd of er een keuring in mijn pakket zat. Gelukkig, zelfs de meest uitgebreide keuring mocht. Afspraak met ziekenhuis gemaakt en er zou een arts komen van Papendal, leuk. Nou daar ging ik dan, toeters en bellen op mijn lijf en allerlei testen doen, natuurlijk ook fietsen. Ik wilde graag meekijken en dat mocht. Ik hield het lang vol, was wel zwaar, maar toch. De verpleegster zei tegen de sportarts dat er niks mis was met mij en dat ik nog wel even kon door fietsen. Pats! Vijf minuten later kreeg ik de trapper niet meer rond. “Je denkt toch niet dat je het van mijn fiets ga winnen?” ”Nee hoor?” Prima resultaat uiteindelijk, met 100% inspanning een maximale zuurstofopname. Wanneer ik de marathon kon doen? Ach, in februari als ik dat wilde.
Nieuwe hardloopschoenen
Thuisgekomen direct contact opgenomen met Holland Runner. Waarom Holland Runner? Wel, zij hebben ook een heel programma voor de supporter. Dat was wat mij over de streep trok. Mij aangemeld en trainingsprogramma’s van het Internet gehaald en me opgegeven voor een halve marathon in Bennekom. In februari zou de loop zijn. Ik trainde lekker door en heb nog een paar hardloopschoenen aangeschaft. Speciaal voor op de weg. Harde ondergrond moest ook getraind worden.
Marathon New York boeken
In januari kwamen de papieren binnen. Keus moeten maken voor de reis. Hotel Comfort Inn en de 10 daagse. Langste programma en of wij een week later terug konden vliegen. Wilden onze vrienden in New York bezoeken. Allemaal mogelijk. Allez, delen betaald en de New York tocht werd een feit.
Trainen voor de New York marathon
Lekker door trainen en mijn eerste loop was daar. Nog nooit een wedstrijd gedaan en dan maar meteen de halve. Heerlijk weer. Min 8 graden en flinke sneeuw op de route. Het was één van de zwaarste lopen in Gelderland, wist ik veel. Een bosloop met heuvels en dalen.
Ik zat met wat jonge mensen aan een tafeltje. “Welke tijd loopt U, mijnheer?” ”Weet ik niet, is mijn eerste loop. Nog nooit een wedstrijd gedaan.” Iedereen lag in een deuk. Wat een moed, deze loop nog wel, en hoe oud ik was. “58” Tja, dan moet je lef hebben.
Te hard
Ik ging van start en veel te hard. Ik liep mee met de kleine meute van een man of 60 en liet deze na 3 km lopen. Mijn eigen tempo gepakt en met zo’n 8,5 km per uur ging ik voort, samen met een fietser die de rijen sloot als zijnde dat ik de laatste was. Ik vond het best. Op kilometer 11 zou een waterpost zijn, en het duurde en duurde… en duurde, ja hoor daar was ie. “Nou mijnheer, nog 5 km!” “5 km?!” “Ja we hebben de waterpost een paar km verplaatst. Waar we eerst stonden was het een open veld met veel wind en dat was te gek.” Jeetje, ik kreeg vleugels, een boost en daar ging Fleegje. Werd aan het eind door ervaren lopers binnengehaald. Ze waren me tegemoet gelopen omdat ze gehoord hadden dat het mijn eerste loop was. Tjonge, wat had ik genoten. Na deze dag besloot ik lid te worden van een atletiekvereniging, met elkaar is leuker dan alleen.
Passie
Ik startte in een loopgroepje en had al snel schik. Het was geen groep voor de lange afstanden, maar ik kon er wel het nodige leren. Ik had naast het hardlopen nog steeds de passie voor het fietsen op een mountainbike. Dat deed ik er nog naast. Op een lekkere fietstocht van rond de 100 km keek ik op mijn Garmin. Helaas raakte ik van de weg en sloeg over de kop. Van alles gekneusd. Enige ribben en mijn hand. Helaas kon ik even niet hardlopen. Met een brace en andere hulp-middelen wel op de fiets gestapt om conditie op peil te houden. Uiteindelijk ook nog eens lid geworden van HRDLPN en een BBQ georganiseerd met een groep hardlopers in nationaal park De Hoge Veluwe. Topdag gehad.
Grote dag
Daar kwam de grote dag dichterbij. Genoeg kunnen trainen en had er wel vertrouwen in. Een paar keer in de 30 gelopen en gaan. Helaas, het weekend voor vertrek. E-mail binnen, reis gecanceld, er kwam een orkaan langs en wel precies op de dinsdag van vertrek. Iedereen in de omgeving leefde mee. Uiteindelijk kregen we dinsdag te horen dat wij vrijdag alsnog zouden vertrekken, als de loop doorging. En die ging door, we konden het niet geloven, maar de burgemeester van New York zei ”Wij laten ons niet tegenhouden door een stormpje.” Vrolijk vertrokken wij naar Düsseldorf, toen naar Frankfurt en toen naar Philadelphia. Tja, en we waren net uit het vliegtuig toen het bericht binnenkwam. Marathon gestopt, gaat niet door, en dan ben je net 26 uur onderweg. Wat een domper. Toch de knop maar omgezet en startnummer opgehaald en andere hebbedingetjes die met de Marathon te maken hadden. Ik had me direct voorgenomen om het jaar erna weer naar New York te gaan om te lopen. Ik laat me niet tegenhouden. Ik kreeg uitnodigingen voor andere lopen, maar dat wilde ik niet. New York moest m’n eerste marathon worden.
Marathon groep
Een jaar van nieuwe voorbereidingen brak aan. Doordat ik regelmatig bij een sportmasseuse kwam, maakte ik kennis met haar man Dick. Hij was van de marathongroep binnen mijn vereniging en vroeg of ik niet bij hun wilden lopen. Echt wel! Dus begin december van start bij deze jongens en meisjes. Na een paar maanden trainen sloot ik aan met de snelheid van de middengroep. Dus ruim boven de 10 km per uur.
Ai..
Eind april werd ik zondagnacht wakker met een stevige pijn in mijn buik. Alsof ik brandend maagzuur had, maar dan extreem. “Meisje, wordt eens wakker, het doet zo enorm zeer, kan me bijna niet bewegen.” Dokter gebeld en ik kon direct langs komen. Hoppa, blindedarmontsteking, en nog wel één die gesprongen was. Die middag lag ik op de snijtafel en werd meteen een navelbreuk geconstateerd, top… Of ze het ook meteen mochten herstellen? ”Natuurlijk, ik lig er nu toch.” Kwam later uit de narcose en had direct honger. Ik voelde me goed. Van de blindedarm geen greintje last meer gehad, maar van de breuk des te meer. Uiteindelijk zeven weken druk geweest met hechtingen, spoelen, genezen, niet genezen en weer spoelen, en pas na 8 weken kon ik weer hardlopen.
Marathon in gevaar
Wat een pech! Ik kreeg een ontsteking in mijn SI gewricht en kwam op de tafel bij de fysiotherapeute. Geen straf trouwens, zij zag er goed uit en dat verzachtte het leed. Door metingen kwam deze dame erachter dat ik nog geen 20% gebruik kon maken van mijn diepe buikspieren en ik kreeg een aantal oefeningen op. Ik startte daar in juni en dit ging de hele zomer door. Drie keer daags grondoefeningen en twee keer in de week behandeling van mijn bilspier. Ik mocht wel fietsen en dat deed ik dan ook. Fietste zo een 1500 km in de maand. Ik zag de marathon dit jaar wederom in gevaar komen.
Verzuring
3 Augustus mocht ik voor het eerst 3 km hardlopen. Laag tempo en als ik wat voelde direct stoppen. Het voelde goed en binnen een week liep ik al 10 km en wilde de training alleen oppakken. Mijn trainer Ad kreeg daar lucht van en vond dat ik onder begeleiding moest gaan trainen. Met 3 keer trainen in de week startte ik alles weer op en gaf aan dat ik alsnog voor New York wilde gaan. Wederom de vraag of ik gek was. Ja, een beetje wel. Er werd een heel schema gemaakt en ik trainde me suf, 18 kilometer, 21 kilometer, 25 kilometer en au, verzuring. Ik strompelde naar huis. Iedereen lachen, het hoorde erbij en ik kreeg de opdracht om mijn snelheid te verlagen. Dat gedaan naar 6.30 tot 7.00 minuut de kilometer.
Marathon New York komt rap dichterbij
Drie weken voor vertrek liep ik op een zaterdagmorgen richting huis. Ik wilde Dick even spreken om half 9 en wist dat ik hem in Wekerom tegen kon komen. Ik wilde even vragen of ik wat meer mocht lopen. Helaas, er kwam met klaar geweld een tegenligger met 80 km per uur op mij af en achter mij was een auto die daar ook reed. De auto voor mij dacht slim te zijn en gaf gas om voor de andere auto uit mij te passeren. Ik moest een duik maken voor mijn leven en viel gemeen. Hand zwaar stuk, 6 hechtingen. De automobilist reed door en ik ben thuisgebracht door een aardige mevrouw die in de boerderij woonde waar ik had aangebeld. Veel schrik en medeleven. Zou toch niet waar zijn. Al met al kon ik de dagen erna al weer lopen. Wel de hand ingepakt, maar ik liet me niet tegenhouden. Uiteindelijk een keer in de dertig gelopen en de laatste loop ging met 32 kilometer dan ook voortreffelijk. Ik ging met een goed gevoel naar New York.
New York… New York…
Dinsdag 27 oktober om 9 uur vanuit Harskamp richting Schiphol. Daar stonden oude bekenden van vorig jaar. Leuk om elkaar weer te zien en fijn dat we nu onder normale omstandigheden konden vertrekken. De reis verliep voorspoedig. Mijn meisje had de dag ervoor plaatsen gereserveerd, zij is 1.60 meter en ik 1.70 m, dus een plek met 2 meter beenruimte, wat een luxe. Veel mensen keken boos, tja, ik heb al die andere stoelen niet dicht op elkaar gezet.
Gerda en Eva
We kwamen in ons vertrouwde hotel aan en maakten kennis met Gerda en Eva. Deze twee dames zouden ook gaan lopen en hun wederhelften waren net als Myrna als enthousiaste supporter mee gekomen. De dagen voor de marathon de toerist uitgehangen en veel schik met elkaar gemaakt. Daar kwam de grote dag dichterbij. Voor de zaterdag kregen we opdracht om de hele dag door water te drinken. Net zo lang tot de plas geen kleur meer had. Een nobel streven, maar lastig. Vele stops moeten doen om te lozen, tja, een marathon voorbereiding is niet gemakkelijk…
Marathon dag
De Grote Dag. Pringgggggg… 4 uur, e wekker gaat af. Opstaan, hardloopkleding aan, meisje een foto laten maken, ziet er flitsend uit. Naar beneden, ontbijten en zenuwachtige medehardlopers ontmoeten. Heb ik niks vergeten? Karton om op te zitten, een extra dekentje, gelletjes, bananen, zit startbewijs er goed op, plastic regenjas tegen de kou. Nog een keer kijken en nog eens, half 6 in de bus. Hoppa, op weg naar Staten Island. Jeetje wat een hoop bussen. Ja, je bent niet de enige, 58.000 mensen zijn allemaal onderweg naar die brug. Moet je voor 8 uur over zijn, anders kan je niet starten. Om half negen gaan de rolstoelers van start en daarna de wedstrijddames en dan de heren en dan de grote meute. Mijn start, 10.50 of zoiets…
Dekentje
Door de controle, ach en wee, karton inleveren en dekentje vanwege beveiliging. Snappen doe ik het niet, zou ik met een dekentje iemand kwaad kunnen doen, of met een stuk karton? Tja, kunnen we nog wel even over nadenken, kom er niet uit. Het grote wachten kan beginnen, reuzegezellig. Dicht en knus met elkaar onder plastic, zilverfolie en oude truien, vesten, trainingspakken, etc, etc… Tussendoor kon je eten, drinken, eten, plassen, eten, drinken en plassen… maar de tijd vloog om.
Marathon New York organisatie
We moesten onze kleding inleveren en bij de finish kon je dat weer ophalen. Mijn oude trainingspak van een jaar (Duits model en van dikke stof) liet ik achter voor de zwervers. Er stonden speciale containers met mensen van het leger des heils, ze waren zeer dankbaar.
Startvak
Gerda en ik liepen naar het startvak en het Amerikaanse volkslied werd gezongen. Een enorme klap en we gingen van start. Het was aangenaam loopweer, 8 graden en nauwelijks wind. Staten Island, Verrazano-Narrows, Brooklyn, Queens, The Bronx en Manhattan…
Pulaski Bridge, Queensboro Bridge, Willis Avenue Bridge en Madison Avenue Bridge… Five Boroughs, Five Bridges, 26.2 Miles… meer dan 50.000 runners en 2.000.000 toeschouwers.
(…)
Op de brug, ongelofelijk, de eerste wandelaars, namen er de tijd voor blijkbaar. De brug over en daar kwam het eerste geluid je tegemoet: zingende, dansende, springende en muziek makende menigte.
Ik keek mijn ogen uit. Dus daarom zegt een ieder die ervaring heeft met die marathon: “geniet, kijk om je heen…” Nou en dat deed ik, wat een feest. Kinderen met lolly’s, tekeningen en half afgepelde bananen… een lust voor het oog.
Marathon New York lopen
Stichting CLAPAM
Wij, Suzanne van der Weij, Suzanne Sweerman, Daniëlle de Boorder en Regien Haarbosch, vinden de stichting CLAPAM een mooi doel (kijk op onze site http://www.yoga2run.com). Deze stichting houdt zich bezig met het opereren van kinderen (en soms volwassenen) met een schisis in Maleisië en Borneo. Voor ons alle vier wordt dit onze eerste marathon! Naast dit sportieve doel dat we voor onszelf willen volbrengen willen we ook lopen voor een goed doel.
Hardlopen voor schisis
Een schisis van de lip (ofwel hazenlip) is zonder behandeling in veel gevallen levensbedreigend. Veel van de kinderen wonen in kleine bergdorpjes en hebben en nog nooit een dokter gezien. Bovendien worden de kinderen met schisis op Borneo veelal behandeld als maatschappelijke outcast die worden ‘weggestopt’. Met een operatie van een half uur tot een uur, verander je het leven van een kind en diens hele familie.
Hardlopen sponsor
Bedankt namens CLAPAM voor je support!
Groet, Suzanne, Suzanne, Daniëlle en Regien

Let’s go
Wil jij ook het hardloopevenement van het jaar meemaken in New York. In november is het zover. Dan kun jij erbij zijn! Het is zo geweldig en in het begin van het bericht las je al mijn ervaring hoe ik de start meemaakte. De 42 kilometer was mooi maar ook zwaar en zoals vaak is het een dag vol emoties en dit vind ik zo gaaf aan het lopen van een marathon. In New York zorgen ze ervoor dat deze ervaring een leven lang meegaat, goed voor jezelf, je vrienden die meegaan en voor de verhalen de komende jaren met collega’s en op feestjes 😉
Marathon New York moet je meegemaakt hebben!
Er is geen betere plek in de wereld voor het lopen van een marathon dan deze.
Meelopen met de New York Marathon!
Hartslagband
Ik had mijn hartslagband om zodat ik precies kon zien hoe hoog mijn hartslag was in de eerste 10 kilometer. Daarna wil ik dan vooral de hartslag niet te snel op laten lopen zodat ik ook na 35 kilometer nog een beetje over heb. Zo’n marathon op hartslag lopen is toch wel mijn nummer 1 tip voor de dag zelf.
Mooi hardlopen
Jouw mooiste hardloopwedstrijd?
Ik denk dat veel hardlopers iets zouden hebben aan mooie lopen die je ooit gedaan moet hebben in Nederland. Waar heb jij de warmste herinneringen liggen en waarom?
Peter’s ervaring
Die dag zou ik elke dag wel willen herbeleven, echt een van de mooiste dagen die ik ooit gehad heb. In mijn boek over de marathon lees je er alles over maarde 5 hoogte en dieptepunten zijn nu al leuk om te checken.
Vooral met de Marathon van New York op komst.
Marathon New York
hoogtepunten
- By far: het halen van de finish binnen een fijne tijd. 3.57 nogwat
- Het Gospelkoor in de opening van de kerk op Staten Island
- Mijn vrienden (en oude buren zelfs) langs de kant om me aan te moedigen
- De vele gehandicapte hardlopers, rolstoelers, handbikers. Diep respect voor hen.
- Die avond bovenop het Empire State Building staan. zo trots als een pauw 😉

Mooiste marathon ter wereld
Ik denk het wel maar de marathon in New York is ook hard, gemeen en echt ver…
Mijn dieptepunten zal ik ook maar geven:
- Het begin van 5th avenue, die weg leek wel oneindig lang en hij loopt vals plat omhoog, waarom ben ik ook alweer aan deze marathon begonnen?…
- Het missen van de gel die me aangereikt zou worden op kilometer 38, daar had ik echt naar uitgekeken.
- Het einde van 5th avenue, had ik al verteld dat die weg lang is 😉
Heb jij ooit de kans om te gaan? Niet twijfelen maar zeker gaan!!! Het hele weekend en de entourage erom heen, echt genieten, als ik kon zou ik elk jaar gaan.

New york-marathon
Het leuke is dat hij heel groot en anoniem lijkt maar dat is niet zo..Ik kwam dus plots mijn oude buren tegen in New York,bovenop de Empire state building liepen we onze vrienden tegen het lijf en nu een paar jaar later blijkt dat Robert, een inmiddels bevriende hardloper op de foto staat die ik heb gebruikt al cover voor het boek over hardlopen. Zie de duidelijkere foto hier. Hoe toevallig is dat?
Voor de marathon een hardloopcadeau
Het is altijd leuk om jezelf voor of na de marathon te belonen met een hardloopcadeau. Dit zijn mooie aanbiedingen die nu nog beschikbaar zijn!Een mooie herinnering aan je marathon
Geniet van je prestatie met dit leuke aandenken aan de ervaring! En bij de bovenste shop krijg je met deze speciale 5% korting -> hrdlpn22Vind de beste deal
Wil je direct de mooie Marathon herinnering aanbiedingen zien en geen deal missen? Bekijk hier snel en simpel alle actuele sales op een rij ► Dat scheelt je tijd en dan wordt het Marathon herinnering pakketje lekker makkelijk bezorgd!Betrouwbaar kopen
Bij het online kopen is betrouwbaarheid, snelheid en uiteraard de beste prijs belangrijk. Vergelijk de prijzen van onze favoriete shops die snel, gratis leveren en ze echt op voorraad hebben:Vind de beste deal
Wil je direct de mooie Marathon herinnering aanbiedingen zien en geen deal missen? Bekijk hier snel en simpel alle actuele sales op een rij ► Dat scheelt je tijd en dan wordt het Marathon herinnering pakketje lekker makkelijk bezorgd!Betrouwbaar kopen
Bij het online kopen is betrouwbaarheid, snelheid en uiteraard de beste prijs belangrijk. Vergelijk de prijzen van onze favoriete shops die snel, gratis leveren en ze echt op voorraad hebben:[usertest]