Bloed, zweet en red bull. Harbour run – Dé obstacle run dwars door de Rotterdamse haven. Ik stond er sceptisch tegenover, al die trendy obstacle-, color-, electric-, light-runs. Normaal houd ik me aan het oud Hollandsche spreekwoord: “Hol maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.”
Wat is een obstacle run precies
Maar dat doe ik nu al bijna 15 jaar dus wilde ik het toch een keer proberen, ik mag mezelf graag fysiek uitdagen. En “verandering van spijs doet eten.” Modder is voor varkens en van de leus “off-road hindernis parcours ontworpen door mariniers” krijg ik een hele slappe plasser. ## please! Als ik soldaatje wil spelen ga ik wel bij het leger solliciteren. Dus Mudmasters viel sowieso af.
Harbour run
De 2e editie van de Harbour run leek mij wel leuk, 11km door de Rotterdamse haven rennen op plaatsen waar je normaal niet mag komen… Samen met drievoudig Mudmaster Marco stond ik afgelopen zondag aan de start van deze bijzondere variant van de trailrun. En “samen” is wel het sleutelwoord als je mee doet aan een hindernis parcours, want sommige obstakels kan je niet alleen. We moesten erg lachen toen ik ineens een meisje een zeecontainer op trok, en het meisje schrok van de snelheid, haha.
Enthousiast
Een handige enkelband met startnummer en tijdregistratiechip. Niet dat de eindtijd ertoe doet maar toch. Helaas geen borstnummer voor m’n verzameling maar enkel een bandje… Het parcours van de obstacle run was goed aangegeven, met veel klappende, motiverende en enthousiaste vrijwilligers. Die grote drukke ## bij de monkey bars was echt een held. Hij wist echt iedereen te motiveren.
Verzorgingsposten
De drankposten vond ik het enige minpuntje. De vrijwilligers daar waren de enige die niet konden klappen toen we voorbij liepen, want ze waren druk met het vullen van kartonnen bekertjes met AA-sportwater uit halve liter flesjes? Erg lullig voor hen en heel omslachtig. Dat zogenaamde AA-sportwater smaakt, ruikt en ziet er uit als kraanwater. Vul gewoon een speciekuip via een tuinslang met kraanwater en schep daar bekertjes mee vol. Dat gaat toch veel sneller en is net zo goed en verfrissend. Maar dat zal de sponsor van deze obstacle run technisch wel niet kunnen.
Net als die kansloze Red Bull drankpost ergens op de helft van het parcours. Als ik die mierzoete, koolzuurhoudende, cafeïne-drap drink tijdens een race ga ik zeker aan de race, en boer ik het nog 5 kilometer op. Ik was niet de enige die de Red Bull drankpost oversloeg. De zoete lucht alleen al! Ik begrijp best dat ze hun naam aan een sportief evenement willen koppelen, en het voor een deel door hen mogelijk word gemaakt. Maar het hoort er gewoon niet thuis.
Hoe is de obstacle run bevallen?
Ik kan niet anders zeggen dan een leuke race! Hoe vaak krijg je als volwassen kerel de kans om zonder raar aangekeken te worden in een ballenbad te springen? Goeie obstakels. Waardoor je elke keer weer uit je loop-ritme gehaald word. En zo een grotere prestatie moet leveren dan alleen hardlopen. De eerste kilometers van de obstacle run vlogen voorbij met simpele hindernissen, maar naarmate de vermoeidheid toesloeg werden de obstakels echt obstakels. Ik kwam mezelf echt tegen. Heerlijk! Een mooie medaille rijker en een te fel oranje shirt wat ik dit jaar met trots zal dragen, en volgend jaar ga ik een nieuwe verdienen.
Het is zover. Ik doe mijn eerst Mudrun en hier zie je mijn ervaring en waarom jij wel (of niet) mee zou moeten doen 😉
Externe bronnen: